Znieczulenie u dentysty – jakie są rodzaje?

Odkładasz wizytę u dentysty, gdyż boisz się bólu? Niepotrzebnie! Lekarz, mając do dyspozycji różnej znieczulenia, jest Ci w stanie zapewnić komfort także podczas inwazyjnego zabiegu. Jednak o wyborze preparatu i techniki zapobiegania bólu zawsze decyduje sam stomatolog. Poznaj różne rodzaje znieczulenia u dentysty.

Jakie rodzaje znieczulenia u dentysty możesz otrzymać przed leczeniem?

Zanim stomatolog poda Ci znieczulenie, zapyta o Twój stan zdrowia, przyjmowane leki czy ewentualne alergie. Na tej podstawie dentysta dopasuje jego technikę podania i wybierze odpowiedni preparat. Uwzględni przy tym przede wszystkim rodzaj planowanego zabiegu, jego przewidywany czas trwania oraz Twoje indywidualne potrzeby. Stomatolog może zastosować u Ciebie znieczulenie miejscowe, ogólne lub sedację.

Znieczulenie miejscowe

Polega na czasowym zablokowaniu przewodzenia impulsu bólowego w obrębie nerwów połączonych z jamą ustną. Dzięki temu pacjent nie odczuwa żadnego bólu podczas zabiegu, ale zachowuje pełną świadomość. Formuła środków znieczulających miejscowo jest oparte na lidokainie, artykaine i mepiwakainie.

Zaletą tego typu znieczulenia jest jego bezpieczeństwo, szybkość oraz długość działania. Efekt znieczulający pojawia się już po kilku minutach od podania i utrzymuje przez 1-3 godziny, w zależności od zastosowanego preparatu i reakcji organizmu. Pacjent podczas zabiegu może normalnie oddychać, mówić i współpracować z lekarzem.

Znieczulenie ogólne – narkoza

Narkoza polega na czasowym, ale całkowitym wyłączeniu świadomości i odruchów obronnych organizmu – na czas trwania zabiegu stomatologicznego. Stosuje się ją w szczególnych przypadkach.

Leczenie stomatologiczne pod narkozą jest wykonywane osób z dużą dentofobią oraz np. u niepełnosprawnych (jeżeli przeprowadzenie zabiegu w znieczuleniu miejscowym nie jest możliwe). Znieczulenie ogólne jest całkowicie bezpieczne pod warunkiem, że nad pacjentem czuwa anestezjolog i jeżeli nie ma przeciwwskazań medycznych do podania narkozy.

Sedacja

W stomatologii stosuje się sedację wziewną podtlenkiem azotu, zwanego gazem rozweselającym. Jest to bezpieczna i skuteczna metoda, która pozwala uspokoić i rozluźnić pacjenta. Polega na osiągnięciu przez niego stanu zmniejszonej świadomości oraz na zmniejszeniu wrażliwości na bodźce zewnętrzne. W efekcie u pacjentów obserwuje się osłabioną odpowiedź emocjonalną, czuciową i ruchową na przykre bodźce. Sedacja ma na celu:

• utrzymanie bezpieczeństwa pacjenta,
• zminimalizowanie bólu fizycznego,
• zwiększenie komfortu psychicznego,
• kontrolę lęku i niepokoju
• kontrolę nad ruchami pacjenta, aby bezpiecznie przeprowadzić procedurę medyczną.

Sedacja nie może jednak zastąpić znieczulenia, a jest tylko jego uzupełnieniem, aby zabieg mógł zostać przeprowadzony w pełnym komforcie i dla pacjenta, i dla stomatologa.¹

Czym jest znieczulenie komputerowe?

Znieczulenie komputerowe to rodzaj techniki podawania środków znieczulających. Lekarz może je zastosować, chcąc miejscowo znieczulić pole zabiegowe.

Podanie znieczulenia komputerowego polega na wstrzyknięciu anestetyku odpowiednio szybko i pod właściwym ciśnieniem w tkanki otaczające zęby. O parametrach podawania środka znieczulającego decyduje procesor komputera. Robi to, oceniając właściwości i sprężystość tkanek pacjenta. Dzięki temu wstrzykiwanie środka znieczulającego jest mniej bolesne.

Najpopularniejsze rodzaje znieczulenia u dentysty – typy znieczuleń miejscowych

Znieczulenie miejscowe pozwala precyzyjnie znieczulić konkretny obszar jamy ustnej. Dentysta dobiera odpowiedni jego rodzaj w zależności od lokalizacji zęba wymagającego leczenia, rodzaju planowanego zabiegu oraz anatomicznych uwarunkowań pacjenta.

Znieczulenie powierzchniowe

Znieczulenie powierzchniowe to najłagodniejsza forma znieczulenia miejscowego. Stosuje się je, aby wyeliminować dyskomfort związany z ukłuciem igły strzykawki, w której znajduje się środek znieczulający miejscowo. Stosowanie znieczulenia powierzchniowego polega na aplikacji np. żelu, bezpośrednio na błonę śluzową w jamie ustnej. Preparat ten może zawierać np. benzoinę czy tetrakainę.

Znieczulenie miejscowe stosuje się zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Pomaga ono zapobiec strachowi związanemu z zastrzykiem w dziąsło. By przekonać do aplikacji preparatu najmłodszych, stosuje się znieczulające żele o smaku owocowym.

Znieczulenie nasiękowe

Znieczulenie nasiękowe (infiltracyjne) polega na wstrzyknięciu środka znieczulającego w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca planowanego zabiegu. Lek rozprzestrzenia się w tkankach, docierając do zakończeń nerwowych i hamuje przewodnictwo nerwowe. Jest to jedna z najczęściej stosowanych technik w stomatologii.^. Skuteczność tej metody jest szczególnie wysoka w szczęce. Wynika to z faktu, że blaszka koronowa pokrywająca zęby jest tam cieńsza i bardziej porowata niż w przypadku żuchwy².

Czas działania znieczulenia nasiękowego wynosi zazwyczaj 2-3 godziny. Efekty jego podania pacjent czuje już po kilku minutach.

Znieczulenie przewodowe

Znieczulenie przewodowe polega na blokadzie nerwu zębodołowego dolnego. Umożliwia ono „odcięcie” od przewodnictwa nerwowego wszystkich zębów w danym kwadrancie³. Znieczulenie przewodowe stosuje się podczas leczenia zębów dolnych przedtrzonowych i trzonowych.

Znieczulenie śródwięzadłowe

Znieczulenie śródwięzadłowe polega na wprowadzeniu środka znieczulającego bezpośrednio w przestrzeń więzadła ozębnej otaczającej korzeń zęba. Technika ta wymaga użycia specjalnych, cienkich igieł. Zaletą znieczulenia śródwięzadłowego jest jego skuteczność i działanie ograniczone do pojedynczego zęba – eliminuje to problem drętwienia i braku czucia np. części języka.

Spodziewany ból to ostatnie, co powinno powstrzymywać Cię przed wizytą u stomatologa. Dzięki różnym rodzajom znieczuleń u dentysty zabiegi stomatologiczne mogą być bezbolesne. Boli chory i nieleczony ząb – nie ten, którym zajmuje się lekarz.